Bushpiloot on a mission...: Bijen en andere aardigheden

We zijn weer terug in Kampala. Vrijdagmiddag/avond (19 dec) zijn we vertrokken uit Juba. Aan het vliegveld in Juba kun je wel een aantal blogs wijden. De terminal is te klein en erg oud. Er wordt wel aan een nieuwe terminal gebouwd, maar dat schijnt al een paar jaar zo te zijn. Als die eenmaal klaar is wordt alles beter... In de terminal loopt alles door elkaar heen en is het een grote chaos. Verspreid over de ruimte staan verschillende tafels of loketten van alle vliegmaatschappijen. Bij 'ons' loketje zetten we onze koffers bij een weegschaal en proberen we de aandacht te krijgen van de 'weger'. Nadat de gewichten zijn opgeschreven op een briefje gaan we in de rij staan voor het loket. Al onze gegevens worden met de hand opgeschreven en ook de boarding pass wordt handmatig ingevuld. Vervolgens moeten we zelf onze koffers naar de andere kant van de hal slepen en op een band gooien. De koffers verdwijnen dan naar buiten en zijn overgeleverd aan de baggagesorteerders. Dan baan je je een weg door de mensenmassa naar weer een andere kant waar een aantal loketten van de doane zijn gevestigd. Wij moesten vervolgens nog een uur in de rij staan voor de 'security'. We dachten dat we al bijna te laat zouden komen voor de 'boarding', maar ons vliegtuig had vertraging. Op andere momenten zal het misschien wel rustiger zijn.

Als operations manager ben je onder andere verantwoordelijk voor het veilig en efficient uitvoeren van het vliegprogramma. Als er een probleem is met een vliegtuig, komt dat eerst naar de operations manager toe. Die moet dan de benodigde stappen ondernemen om het probleem op te lossen. Een probleem die ik op moest lossen was een bijenzwerm die dacht dat een vliegtuig wel als bijenkorf kon dienen. Op een middag bleek de propellor van een van onze vliegtuigen helemaal onder de bijen te zitten. Iedereen was erg nerveus en wilde absoluut niet dichterbij komen. Dus moest ik over een oplossing na gaan denken om die bijen weg te krijgen. 'Uitroken' is niet zo'n verstandig idee, want waar rook is, is vuur. En vuur en vliegtuigen gaan niet zo goed samen. Om de bijen weg te spuiten met de brandweerauto van het vliegveld leek ons ook niet zo goed, want zo'n sterke straal kan misschien wel meer wegspuiten dan alleen bijen. Een imker erbij roepen leek ons het beste idee. Maar.....waar in Zuid-Soedan vind je een imker???? Samengevat: 'We kwamen er niet uit.' De volgende dag was het vliegtuig niet nodig, dus hebben we er maar een nachtje over geslapen. Gelukkig besloten de bijen rond koffietijd de volgende dag dat de propellor toch niet zo geschikt was om een nest te bouwen. phew.

'Remove Bees Before Flight'

Konden jullie echt geen ander plek vinden?

Juba vliegveld is een hele uitdaging voor het MAF team in Zuid Soedan. Er zijn veel regels en wetten en tegelijkertijd is het een grote chaos. Het probleem van veel regels is dat deze nergens staan beschreven en iedere hooggeplaatste persoon kan er een regel bij bedenken en invoeren. De verkeerstoren in Juba wordt bemand door 1 verkeersleider. Deze regelt het vliegverkeer op de grond en in de lucht. Op een klein vliegveld zou dat geen probleem zijn, maar er is verschrikkelijk veel verkeer rond en op Juba. Daarbij komt dat de verkeersleider geen radar heeft en dus geen idee heeft waar alle vliegtuigen zich bevinden. Hij is helemaal afhankelijk van de informatie die de piloten hem geven. Het is een wonder dat er tot nu toe nog geen grote ongelukken zijn gebeurd.