Medevacs

Medevac is een afkorting van Medische Evacuatie. Dat is een van de dingen die MAF doet. In de meeste landen waar MAF werkt is het gezondheidssysteem niet of nauwelijks ontwikkeld. Mensen die daar ziek worden, kunnen vaak niet even naar de dokter of de apotheek om iets te krijgen om beter te worden. Zeker als er iets ergs aan de hand is, als iemand bij een auto ongeluk betrokken is bijvoorbeeld, kan het slachtoffer niet even naar de eerste-hulp gebracht worden.

Meestal is er in de hoofdstad wel een redelijk ziekenhuis te vinden, maar daar heenrijden over een zand/modder weg vol met gaten is geen pretje. Stel je voor dat je een ongeluk krijgt met de auto en er wordt vermoedt dat je schade aan je wervelkolom hebt, en er wordt vervolgens tegen je gezegd dat het dichtsbijzijnde ziekenhuis tien uur rijden is, de weg daar naar toe erg slecht is, en dat er mogelijk rebellen of bandieten de weg in de gaten houden....

MAF biedt in zulke situaties hulp door ambulancevluchten aan te bieden: Medevacs. De patient kan relatief comfortabel en in een korte tijd naar (goede) medische hulp gebracht worden. Met deze vluchten heeft MAF al veel levens gered.

Natuurlijk worden we ook getraind in het gebruik van onze Medevac hulpmiddelen. Hier oefenen we met de 'vacuum stretcher'

In de afgelopen maanden heb ik drie Medevacs gevlogen. De eerste was in Oeganda en twee andere een paar weken later in Zuid-Soedan.

In Oeganda ging het om een meisje die een zware hersenschudding had opgelopen. De dokters waren bang voor schade aan de wervelkolom en wilden foto’s laten maken om zekerheid te krijgen. Het meisje was een scholier van een internationale school en was zo’n vijf uur rijden vanaf Kampala op een studiereis. Een van de begeleiders was de vrouw van onze IT manager bij MAF Oeganda. Zij had dus direct contact met MAF en heeft de Medevac voor dit meisje georganiseerd. Teruggaan in een auto naar Kampala was geen optie. Hoewel het wegennetwerk in Oeganda verbeterd, is het nog lang niet goed. Veel wegen hebben meer gaten dan wegdek. Ook houden ze in Oeganda van verkeersdrempels. Dus als er een nieuwe weg wordt aangelegd, ligt deze al gauw vol met verkeersdrempels. Daarbij wordt niet gekeken naar een gladde overgang van drempel naar weg. Het is vaak al geen pretje om over deze wegen te gaan als je gezond bent, dus zeker niet als er een vermoeden is dat je wervelkolom beschadigd is.

Samen met een collega heb ik het vliegtuig voorbereid en na een uur vliegen waren op onze plaats van bestemming. De landingsbaan was nieuw voor ons allebei, maar na een inspectie vanuit de lucht konden we een veilige en goede landing maken. Een ‘ambulance’ stond al te wachten bij de strip. Twee dokters, die met ons mee waren gevlogen vanuit Kampala, onderzochten de patient en daarna werd het meisje voorzichting vanaf een brancard op de brancard in het vliegtuig gedragen. Nadat we er zeker van waren dat het meisje comfortabel lag en niet van de brancard zou kunnen vallen, vertrokken we richting Kampala. Gelukkig was het niet erg turbulent en was de landing in Kajjansi (onze basis bij Kampala) zacht. Ook in Kajjansi stond een ambulance te wachten en werd het meisje snel naar een ziekenhuis gebracht. Achteraf bleek alles mee te vallen en konden de doktoren geen schade ontdekken aan haar wervelkolom. 

Terwijl de dokters de patiente onderzoeken, maak ik alles klaar voor de terugreis. Mensen stromen toe van alle kanten.

De patiente ligt op de brancard in het vliegtuig. Nu nog van deze brancard naar onze brancard.

In Kajjansi wacht de ambulance ons al op. Na onderzoek in het ziekenhuis bleek de schade gelukkig mee te vallen.

Deze Medevac was goed georganiseerd en de patient werd met zorg behandeld. Dat het ook anders kan merkte ik een paar weken later in Zuid-Soedan.

MAF Zuid-Soedan kreeg een oproep om een vrouw, die betrokken was bij een auto-ongeluk, te evacueren naar een ziekenhuis in Juba. Zoals vaak het geval in derde-wereld landen zijn dokters niet of nauwelijks beschikbaar, en de informatie die je over de patient krijgt (wat de verwondingen zijn, etc) is beperkt en niet juist. Er was ons verteld dat de vrouw niet meer kon lopen. Bij aankomst bleek de vrouw rechtop in een auto te zitten en wilden ze haar naar het vliegtuig laten strompelen met wat ondersteuning. Dit kan erg gevaarlijk zijn en ervoor zorgen dat ze voorgoed verlamd raakt. Gelukkig konden wij de mensen net op tijd tegenhouden. We hebben een brancard op de grond gelegd bij de auto en ervoor gezorgd dat de vrouw voorzichtig daarop werd gelegd. Dan moet je zelfs bij het vervoer van en naar het vliegtuig ervoor zorgen dat iedereen samenwerkt en zo voorzichtig mogelijk doet met de patient. In deze situaties wil men vaak snel de brancard in het vliegtuig hebben, maar snel is vaak niet het beste voor de patient.

De vrouw ligt stevig op de vacuum stretcher, hoewel het behoorlijk pijnlijk was om haar daarop te krijgen. Hier zuigen we de lucht uit de stretcher.

In de juist positie manoevreren en dan zorgen dat de brancard goed op zijn plaats blijft liggen.

In Juba vanuit het vliegtuig naar de brancard van de ambulance.

Ik vind het mooi om deze vluchten te doen. De reden is niet zo mooi natuurlijk, maar het is mooi om mensen te kunnen helpen die anders geen hoop op genezing of overleven hebben. Zo kunnen we laten zien dat we ook om hen geven. Bovenal kunnen we hen laten zien dat God om hen geeft. In ons gebed voor de vlucht getuigen we dan ook van God’s goedheid en liefde.

 

Vliegen is duur en Medevacs zouden onbetaalbaar zijn voor de meeste mensen. Daarom worden deze Medevacs zwaar gesubsidieerd door MAF. Het geld voor onder andere deze vluchten komt bij donateurs vandaan, dus iedere sponsor/ donateur maakt deze Medevacs mogelijk. Namens de patienten hartelijk bedankt voor uw/ jouw steun.